We hadden de grote oversteek gehaald! We hadden afscheid genomen van het Zuiden van Vietnam en vanaf nu zouden we alleen nog maar Noordwaarts gaan. Te beginnen in Da Nang. De derde stad van Vietnam. Dezelfde chaos als in Ho Chi Minh, maar met één verschil: we konden heerlijk uitwaaien langs het strand. Dat deden we dan ook. En we bezochten de Marble Mountains. Ik heb ze omgedoopt tot ‘Memorable Mountains’, want dat was even een prachtig natuurwonder! Echt WOW! Lees mee met de verhalen in Da Nang!
9 mei 2017 t/m 11 mei 2017
De prins en prinses
Ik had er stiekem al een beetje rekening mee gehouden dat de slaaptrein vanuit Nha Trang weinig met slapen te maken zou hebben. Het bleek een prima inschatting. We waren daarom zo slim om weer eventjes de cheapy en basic hostels te mijden en even net te doen of we de prins en prinses uit Doetinchem waren. Een aanslag op het budget, maar de geweldige nachtrust in ons prinsessenbed was onbetaalbaar! Als ik weer denk aan het heerlijke ontbijtbuffet, dan loopt me het water in de mond. Soms kan luxe zo lekker zijn. Maar niet te vaak, straks ga ik er nog aan wennen. En daarbij, deze controller kan dan wel werkloos zijn, maar z’n eigen financiën moeten ook op orde blijven…
Uitwaaien in Da Nang
De wrange smaak van de afgelopen weken was nog niet helemaal weg. We moesten op een schermpje een begrafenis kijken terwijl we daar familie en vrienden zagen breken. Het gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten. Het bleek lastig om de knop om te zetten, maar ik deed m’n best. De afleiding van het strand en de heerlijke wind aan zee was hemels. Even een tijdje naar de zee turen. Kijken totdat je scheel ziet. Even helemaal diep in gedachten. Herinneringen ophalen en beseffen dat het leven ook zo voorbij kan zijn. Dat besef gaf weer het zetje in de goede richting. Want wat een bofkonten zijn wij om hier aan de andere kant van de wereld een half jaar vakantie te vieren…
The Marble Mountains
De nachtrust deed wonderen. De energie was terug. En dat was maar goed ook. Want er werd koers gezet richting de Marble Mountains. Een aantal bergen waarin prachtige grotten zijn verstopt. Een lust voor het oog. Dus hop, taxi in en gaan! Het lag op een klein half uurtje rijden van Da Nang, dus prima te doen! Eenmaal daar bleek het toch toeristischer te zijn dan vooraf gehoopt. De Vietnamezen hebben deze periode ook zelf vakantie, en dat was te merken. De zonneklep toerist was nadrukkelijk aanwezig. Al blijven die Vietnamezen ook heel bijzonder. Toen we daar waren werden we even aangezien voor de betere versie van Angelina Jolie en Brad Pitt. Alsof we twee filmsterren waren moesten we met een familie op de foto. Geen woord Engels, maar de verwondering in hun ogen sprak boekdelen. Ik prijs me nog steeds gelukkig met m’n anonieme leven, besef ik me na dit ongemakkelijke moment.
Eindelijk konden de spieren weer aan het werk gezet worden. Want wilden we mooie dingen zien, dan moesten we toch echt een paar pittige klimmetjes doorstaan. Alsof m’n spieren hongerig waren naar spierpijn, zo soepel ging ik de trap op. En met geweldige beloningen. Je moet voorstellen dat het een soort van park op de berg is. En elke kant die je oploopt geeft weer een nieuwe attractie. De ene keer een tempel in een grot, de andere keer een prachtig uitzicht met tempel. Wat heerlijk om bij de Marble Mountains hier rond te banjeren! Check hier de foto’s!
Een tempel was wel echt magisch. Alsof de lichtshow van boven werd geregisseerd. Er scheen namelijk een prachtige zonnestraal midden in de tempel. De rook die door de zonnestraal ging maakte het nog mysterieuzer. Een natuurwonder als je het mij vraagt. Ik kan nog wel een poging doen om het te beschrijven, maar een paar foto’s zeggen meer dan die langdradige woorden van mij.
Een onverwacht lekker kopje koffie
Met een voldaan gevoel en zo’n 100 perfecte shots van The Marble Mountains lieten we ons weer afzetten bij het hotel. We moesten namelijk nog even een pakketje ophalen. Deze oelewapper had de oplader van z’n MacBook laten liggen. Je zou zeggen, alles is te koop. Maar ons geweldige hostel in Dalat stond er op om het op te sturen. De verwachting was dat het nog wel een week zou duren… Maar niet heus! De volgende dag kon ik mijn pakketje ergens op een industrieterrein van Da Nang ophalen. De pakketservice werkt hier iets anders dan in Nederland. Het wordt namelijk gewoon meegegeven aan de lange afstand bussen. Dus de busmaatschappij is hier tevens de koeriersdienst. Topservice! Bij toeval vonden we nog een geweldige koffietent ergens op een verlaten terrein. In een soort van tuin brachten ze ons de lekkerste koffies. Soms moet je een beetje mazzel hebben, zullen we maar zeggen.
Op naar Hoi An!
Na weer zo’n heerlijk ontbijtbuffet de volgende morgen was het wel genoeg geweest met de luxe. We gingen weer een stationnetje verder. Naar Hoi An om precies te zijn. Iedereen die we onderweg tegenkwamen was laaiend enthousiast over dit kustplaatsje. Het moest er romantisch, knus en vooral heel gezellig zijn. Vol verwachtingen stapten we in de taxi naar Hoi An. Weer vreselijk veel zin om nieuwe dingen te ontdekken!
